Świadectwo zanikającego dziedzictwa. Mowa polska na Bukowinie: Rumunia - Ukraina
Zgromadzone materiały są bezcennym dokumentem zmieniającej się rzeczywistości. Odsłaniają mechanizmy zmian, jakie dokonały się m.in. w okresie, który obejmuje pamięć rozmówców, przyczyny i następstwa tych zmian oraz ich wpływ na życie Polaków na badanym terenie (pojedynczych osób, rodzin, społeczności lokalnych, polskiej mniejszości). Znakomicie przedstawiony został również wpływ określonych wydarzeń historycznych, polityki i ideologii na losy „zwykłego człowieka”, a także na rolę języka polskiego w codziennej komunikacji, możliwości kontaktu z nim, uczenia się go.
Ukazano ponadto działania podejmowane dla ocalenia polszczyzny w warunkach niesprzyjających kultywowaniu odmienności kulturowej i demonstrowaniu przynależności do polskiej mniejszości etnicznej/narodowej. Na podstawie materiałów źródłowych, stanowiących imponującą dokumentację części niematerialnego dziedzictwa kulturalnego Polaków mieszkających na terenie Bukowiny Karpackiej, można mówić o różnicach i podobieństwach sytuacji językowej w różnych częściach tego regionu. Wnikliwej analizie poddane zostały także związki języka z kulturą na wspomnianym obszarze.
Mam nadzieję, że do książki tej sięgną zarówno kolejne pokolenia bukowińskich Polaków, jak też inne osoby zainteresowane polskim dziedzictwem narodowym, omawianym tu szeroko na przykładzie języka i kultury wspomnianej grupy.
(Z recenzji profesor Iwony Kabzińskiej)
